پانسمان عفونی BBC فارسی روی زخم پروانهایها!
تاریخ انتشار: ۲ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۴۶۵۲۹
فارسپلاس؛ دیگر رسانهها - نورنیوز نوشت: در غیاب عزم و اقدام و ابتکار رسانههای رسمی داخلی برای پوشش مشکلات مردمان گرفتار و بیقرار، این رسانههای فارسیزبان خارج از کشورند که میکروفون را میقاپند و تیغ تیز خصومت را در غلافی از ترفندهای رسانهای جای میدهند و در بازار مغشوش و پر ازدحام خبر و گزارش، کالای بدلی خود را قالب میکنند و آنتنشان را صدای محنتزدگان و دردمندان مینمایانند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گناه اهمال رسانهای ما کمتر از معصیت اغوای رسانهای آنها نیست. چرا باید خیال کنیم با انفعال و بیعملی و بیاعتنایی نهادهای رسمی خبر در داخل کشور، رسانههای فراگیر و پرنفوذ خارجی نیز بیکار مینشینند و سررشته سوژههای اجتماعی را به دست نمیگیرند؟
تلافی با رقیب روی آنتن
بیایید یک مناقشه خبرنگاری و یک ماجرای رسانهای مهم را مرور کنیم؛ در خلال سفر اخیر رئیس جمهور به نیویورک، جمعی از خبرنگاران همراه هیئت ایرانی وقتی با جماعتی از معارضان ضد انقلاب در مقابل ساختمان سازمان ملل مواجه میشوند و در مقابل ناسزاگوییهای آنها به تحریمهای غیرقانونی تحمیل شده بر ایران اشاره میکنند و از باب مثال، به تأثیری که این تحریمها روی مداوای بیماران پروانهای داشته ارجاع میدهند.
خبرنگاران ایرانی، از معارضان معترض میپرسند که آیا تاکنون برای اعتراض به این تحریمهای غیرقانونی تجمعی برگزار کرده و اعتراضی داشتهاند یا نه؟
همان شب بیبیسی فارسی، دستپاچه و مضطرب در رفتاری منفعلانه، گزارشی را درباره بیماران پروانهای در ایران روی آنتن بُرد.
آنچه در قاب این شبکه نشست، اقدامی به ظاهر رسانهای اما حقیقتا اغواگرانه بود برای خنثی کردن مؤاخذه معترضان ضدانقلاب از سوی خبرنگاران ایرانی.
رسانه سلطنتی میخواست با این گزارش، هم مناقشه معارضان و خبرنگاران را وارونه نشان دهد و هم با نمایش صحنههای تلخ از زندگی بیماران پروانهای، پیام ناکارآمدی رئیس جمهور در رسیدگی به شهروندان بیمار را مخابره کند.
به این ترتیب، رسانه لندنی با استفاده از کمتحرکی یا بیتوجهی رسانههای داخلی نسبت به وضعیت این بیماران، آنتن را در اختیار گرفت تا افکار عمومی را بیاشوبد.
وقتی سوژهای داغ و دلفریب روی زمین افتاده باشد و شما بیاعتنا از کنارش عبور کنید رقیب آن را بر میدارد و مثل مائدهای آسمانی میبوسد و روی چشم میگذارد و قدرش را میداند تا با آن، آنطور که خودش میخواهد سفره را بیاراید. اکنون او از زخمهای ترحم برانگیز پروانهایها برای سفره رسانهایش نان و خورش ترتیب داده است.
زخم پروانهای یا اثر پروانهای؟
در گرماگرم حضور رئیس جمهور ایران در سازمان ملل، رسانه سلطنتی برنامهای تدارک دید و روانه آنتن کرد که مضمونش، شرح وضعیت تلخ و اسفبار مبتلایان به بیماری پروانهای و سرگردانی و ناتوانیشان برای تهیه داروها و ملزومات پانسمان بود.
گزارش، خود را به اظهارات و درددلهای برخی از این مبتلایان و نزدیکانشان مستند میکرد و ضمن توصیف دشواریهای تهیه اقلام درمانی، شبهه فروش بستههای وارداتی پانسمان ویژه این بیماران در بازار آزاد را ـ نه مستقیما از زبان خودش بلکه از زبان مبتلایان جان به لب رسیده پروانهای ـ القا مینمود.
سواد رسانهای فوقالعادهای لازم نیست تا مخاطب هوشمند بفهمد بیبیسی هم در شیوه ساخت و هم در زمانبندی پخش، در قالب برنامهای رسانهای، رفتاری سیاسی و غیر رسانهای دارد.
درایت فراوانی لازم نیست تا بیننده دریابد رسانه لندنی، بیش از آنکه نگاهش به پروانهایها باشد حواسش به نیویورک و حضور ابراهیم رئیسی در سازمان ملل است.
برای از چشم انداختن سخنان یک مقام عالیرتبه در ضیافت بزرگ رهبران جهان، کارآمدتر از این چیزی نیست که به هرآنچه در دسترس داری تشبث کنی و با جادوی تصویر، برنامهای شبه رسانهای بسازی تا شاهد نقضی بر سخنان آن مقام ارشد سیاسی باشد.
قابل درک است که خانوادههایی با تنگناهای مالی و معیشتی، وقتی در رسانههای داخلی فرصت چندانی برای درددل و اظهار گلایه پیدا نمیکنند، توسط تریبون بیگانه شکار شوند و صدای مظلومیت آنها به نعره گوشخراش دشمنان واقعی ایران و ایرانی مبدل شود.
آنچه تأسف برانگیز است رفتار رسانهای است که میخواهد با بالهای بیماران مظلوم پروانهای، آنهم در میانه سفر ابراهیم رئیسی به نیویورک، اوج بگیرد.
شاید دغدغه این رسانه بیش از «زخمهای پروانهایها»، نظریه «اثر پروانهای» باشد، چرا که این نظریه به ما میگوید هر رخداد ولو کوچک و ناچیز در جهان، میتواند به وقوع اتفاقات کلان و عظیم بیانجامد.
مشکلات بیماران پروانهای البته مطلقا کوچک و ناچیز نیست اما انگار برای رسانه سلطنتی، اثر پروانهایش بسیار مهمتر از زخم پروانهایهاست، چون بیآنکه به واقعیت غیرقابل انکاری تحت عنوان تحریمهای دارویی اشاره کند شائبه اثبات نشده فروش ملزومات وارداتی پانسمان پروانهایها را رسانهای میکند، آنهم درست در میانه یک رخداد سیاسی جهانی در اجلاس سالانه سازمان ملل.
بیبیسی عمدا به تأثیر تحریمها بر سلامت مردم اشاره نمیکند و از گزارش خانم «آلنا دوهان» گزارشگر ویژه سازمان ملل که پس از سفر به ایران (اردیبهشت 1402)، صراحتا از تأثیر منفی تحریمهای آمریکا بر طیف وسیعی از مردم اعم از فقرا، پناهجویان و بیماران سخن گفته بود در این برنامه خبری نیست.
بیبیسی با این کار در حلقه آن دسته از رسانههای غربی نشست که گزارش خانم دوهان را سانسور کردند و مسکوت گذاشتند.
اینگونه است که بیبیسی در فقدان تحرک و خلاقیت و باورپذیری رسانههای داخلی، نظریه «اثر پروانهای» را سرمشق کنشهای تبلیغی خود قرار میدهد و با فرصتشناسی دقیق، در بههنگامترین موقعیت زمانی، گزارشی ترحم برانگیز از وضعیت تلخ بیماران پروانهای در ایران منتشر میکند.
این گزارش، با تکنیک رسانهای «کمی از واقعیت»، از توجه به تمام ابعاد ماجرا طفره میرود تا در بازنمایی رسانهایش، برای تحریمهای ظالمانه و غیر انسانی تحمیلی بر ایران جایی وجود نداشته باشد.
نادیدهانگاری تأثیر تحریمها روی زندگی بیماران، به اندازه خود تحریمها ظالمانه است. مقابله با این ظلم فاحش رسانهای، راهی ندارد غیر از کارآمدسازی نظام درمانی، تأمینی و بیمهای و در عین حال پویا کردن و تحرک بخشیدن و مردمی نمودن نظام رسانهای و اطلاعرسانی کشور.
پایان پیام/ت
منبع: فارس
کلیدواژه: بی بی سی بیماران پروانه ای پانسمان عفونی بیماران پروانه ای اثر پروانه ای پروانه ای ها رسانه ای سازمان ملل رسانه ها تحریم ها بی بی سی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۴۶۵۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۲ دلیل مهمِ افزایش آمار آبله مرغان در ایران/ کدام کودکان آبله مرغان نمیگیرند؟
به گزارش خبرآنلاین، دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران میگوید: آبلهمرغان، بیماری شایع کودکان است و به شدت مسری است. به طوری که اگر فرد سالم در تماس با یک بیمار مبتلا قرار گیرد، بیش از ۹۸ درصد احتمال دارد که مبتلا شود.
آبله مرغان، بیماری شایع کودکان است و با آن که بزرگسالان هم به آن مبتلا میشوند و اتفاقا عوارض و شدت بیماری در آنها بیشتر است، اما بیشترین شیوع آن در سنین ۵ تا ۱۰ سال است. امسال موارد ابتلای کودکان به آبلهمرغان در کشور چشمگیر به نظر میرسد که البته طبق گفته مسئولان، با این حال این آمار به آمار سال ۱۴۰۲ نمیرسد. میزان ابتلا به این بیماری در اوایل فصل بهار و اواخر فصل پاییز سال گذشته افزایش بسیار چشمگیری یافت. به طوری که یکی از بیمارستانهای کشور اعلام کرد میزان مراجعه کودکان مبتلا به آبلهمرغان نسبت به سال گذشته (سال ۱۴۰۱) افزایش ۷ برابری داشته است. به گفته متخصصان، افزایش ناگهانی موارد ابتلا از پارسال تا کنون، دو دلیل بسیار مهم دارد؛ اول این که پاندمی کرونا به پایان رسیده و دیگر این که بیشترین شیوع این بیماری در فصل بهار است.
۲ دلیل مهمِ افزایش آمار آبلهمرغان در کشور
دکتر آمیتیس رمضانی، متخصص بیماریهای عفونی و دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران در این رابطه به همشهری آنلاین میگوید: بیشترین شیوع آبلهمرغان در اواخر زمستان و اوایل فصل بهار است و همیشه همین طور بوده است. اما دلیل افزایش چشمگیر آمار این بیماری از سال گذشته تا کنون این است که در دوران پاندمی کرونا، ارتباط و تماس کودکان کاهش پیدا کرده بود و میزان ابتلا به آبلهمرغان هم در سالهای کرونا کاهش یافت. سال ۱۴۰۲ ارتباط کودکان به دلیل بازگشت به زندگی عادی افزایش یافت و به همین دلیل، میزان ابتلا به آبلهمرغان نسبت به سالهای گذشته افزایش بیشتری پیدا کرد.
این متخصص بیماریهای عفونی ادامه میدهد: قبل از پاندمی کرونا کودکان مدام در محیط مدرسه و مهدکودک حضور داشتند و با انواع و اقسام ویروسهای تنفسی و ویروسهایی مثل آبلهمرغان در تماس بودند. به همین دلیل همیشه حتی به شکل خفیف مبتلا میشدند و همین باعث میشد که سطح ایمنیشان تا حدی حفظ شود. اما در دوره کرونا چون بچهها بیشتر در خانه بودند و کلاسها آنلاین برگزار میشود، تماسشان با ویروسها کم شد. الان که دوباره تماسها شروع شده، طبعا دوباره افزایش موارد ابتلا به عفونتها را داریم.
به گفته رمضانی، این موضوع فقط هم مختص آبلهمرغان نیست. بعد کرونا موارد ابتلا به ویروس پنوموکوک هم بیشتر شد و یک پیک داشتیم. همچنین مواردی از طغیان سرخک را داشتیم. با این که کشور ما در مرحله حذف بیماری سرخک بود. دلیلش هم این است که در دوره کرونا خیلی از والدین از ترس ابتلای کودکانشان به کرونا، آنها را برای تزریق واکسن نمیآوردند. به همین دلیل هم در ایران و هم در سایر کشورها مواردی از طغیان سرخک داشتهایم. کلا الگوی بیماریها به خصوص ویروسهای عفونی و باکتریایی بعد از دوره کرونا تغییر کرد و موارد ابتلا به آن بیشتر شد.
بزرگسالان مبتلا نمیشوند؟
ویروس آبلهمرغان، بیماری شایع بین کودکان و به شدت مسری است و به گفته رمضانی، فردی که تاکنون مبتلا نشده، اگر در تماس با یک بیمار مبتلا قرار گیرد، نزدیک به ۱۰۰ درصد احتمال دارد که مبتلا شود. حتی اگر در سنین بالا باشد.
دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران تاکید میکند: هر قدر در سن پایینتر مبتلا شویم، بهتر است. چون عوارض و شدت آبلهمرغان در کودکان کمتر است و در بزرگسالان عوارض و شدت بیشتری دارد.
آبلهمرغان چه علائمی دارد؟
رمضانی با بیان این که آبلهمرغان، یک بیماری ویروسی است و طبیعتا علائم مشترک زیادی با بیماریهای ویروسی دیگر دارد و به همین دلیل خیلی اوقات، افراد این بیماری را با بیماریهای مشابه آن اشتباه میگیرند، میگوید: آبلهمرغان در ابتدا یک سری علائم عمومی دارد که ممکن است با همه عفونتهای ویروسی دیگر اشتباه گرفته شود. علائمی مثل بدندرد، تب، سردرد و شکمدرد. این بیماری همچنین به دلیل داشتن علائمی مثل سرفه و عطسه، گاهی با سرماخوردگی هم اشتباه گرفته میشود. اما بعد از گذشت دو سه روز از علائم عمومی، کمکم بروز بثورات پوستی یا ضایعات پوستی در فرد شروع میشود.
این پزشک متخصص بیماریهای عفونی ادامه میدهد: حتی ضایعات پوستی هم ممکن است فرد را به اشتباه بیندازد. چون سرخک هم یکی از علائمش ضایعات پوستی است. البته الگوی انتشار ضایعات پوستی آبلهمرغان کمک میکند که آن را از سایر بیماریهای با علائم تب و ضایعات پوستی تشخیص دهیم.
دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران میگوید: الگوی انتشار ضایعات پوستی در آبلهمرغان که به شکل دانههای کوچک قرمز هستند، از تن فرد شروع میشود. بعد به پشت میرسد و بعد تدریجا صورت و بقیه بدن را فرا میگیرد. این ضایعات بهتدریج تغییر شکل میدهند و تبدیل به تاولهای کوچک میشوند. بعد زخم میشوند، بعد خشک میشوند و بعد میافتند. درضمن تا زمانی که آن زخمها خشک شوند و کامل بیفتند، این بیماری مسری است و میتواند بقیه را هم مبتلا کند.
دوره بیماری چقدر طول میکشد؟
ویروس آبلهمرغان یک دوره کمون دارد؛ یعنی دورهای که فرد با بیمارِ مبتلا تماس داشته ولی هنوز علائمی در او بروز نکرده است. این دوره ۱۰ تا ۲۱ روز طول میکشد. یعنی بین ۱۰ تا ۲۱ روز طول میکشد تا اولین علامت آبلهمرغان در فرد ظاهر شود. بعد از بروز تمام علائم معمولا ۱۰ روز طول میکشد تا دوره بیماری تمام شود.
به گفته رمضانی، فرد معمولا یک بار به آبلهمرغان مبتلا میشود و ابتلای دوباره در یک نفر رخ نمیدهد. البته در موارد نادری ممکن است برخی افراد به شکل خفیف مبتلا شوند اما بیماری در این افراد علائم بالینی ندارد. تاکید میکنم در موارد نادر، چون احتمال ابتلای مجدد بسیار پایین است.
این متخصص بیماریهای عفونی در پاسخ به این سؤال که آیا کودکان زیر ۵ سال به این ویروس مبتلا میشوند یا نه، میگوید: هر فردی که در تماس با فرد آلوده باشد، مبتلا میشود. حتی کودکان زیر ۵ سال. البته به جز کودکان زیر ۶ ماه که ایمنیشان را از مادر میگیرند.
راههای انتقال ویروس
ویروس آبلهمرغان از دو طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی فرد آلوده و از طریق ترشحات بینی فرد بیمار منتقل میشود. به گفته رمضانی، این بیماری درمان اختصاصی ندارد اما در صورت ابتلا بهتر است که فرد به پزشک مراجعه کند. چون اولا کودکان زیر ۵ سال معمولا دچار تب بالا میشوند و دوم این که همان طور که گفتم، تشخیص این بیماری از ویروسهای دیگر سخت و نیاز است که حتما پزشک بیمار را ببیند و تشخیص درست دهد.
این پزشک چند توصیه درباره افراد مبتلا میکند و میگوید: کودکان مبتلا به آبلهمرغان باید روزی یک بار دوش با آب ولرم بگیرند تا زخمشان عفونت نکند. چون ضایعات پوستی خارش زیادی دارند و گاهی کودک آن را میخاراند و دوش گرفتن کمک میکند تا زخمها عفونت نکند. درضمن ناخنهای کودک باید کاملا کوتاه باشند. همچنین کودک تا زمانی که علائم دارد، اصلا نباید در فضای عمومی حضور پید کند. نه در مدرسه و نه درمهدکودک و جاهای دیگر. چون در صورت حضور فرد مبتلا در یک مکان عمومی، تا بیشتر از ۹۸ درصد احتمالا ابتلا وجود دارد. حتی اگر تماس در فاصله زمانی کوتاهی اتفاق بیفتد.
آبلهمرغان درمان اختصاصی ندارد اما ...
رمضانی درباره درمان ویروس آبلهمرغان هم توضیح میدهد: این ویروس درمان اختصاصی ندارد و فقط برای گروههای خاص، زنان باردار و بیماران نقص ایمنی درمان اختصاصی دارد. مصرف آنتیهیستامین و خانواده آن در کاهش علائم بیماری کمککننده است. همچنین اگر کودک تب دارد، استامینوفن باید مصرف شود. مصرف ایبوپروفن برای کودک توصیه نمیشود. کودک با مصرف همین داروها، استراحت کردن، کمک کردن به آرام شدن کودک به خاطر خارش زخمها کمک میکند تا دوره بیماری به پایان برسد.
به گفته این متخصص بیماریهای عفونی، در موارد نادری بیماری در فرد شدید میشود و درگیری ریه یا درگیری مغزی پیدا میکند اما بسیار نادر است و در کودکان هم کم پیش میآید.
زونا همان آبلهمرغان است؟
رمضانی در پاسخ به این سؤال که آیا صحت دارد بیماری زونا شکل دیگری از آبلهمرغان است، بیان میکند: بله، زونا شکل تغییریافته آبلهمرغان است. درواقع ویروس آبلهمرغان این خاصیت را دارد که سالها داخل بدن و در یک سری غدد لنفاوی و ... به صورت نهفته باقی بماند. یعنی ویروس دیگر هیچ علائمی ندارد اما کاملا از بدن پاک نمیشود و نهفته در بدن فرد باقی میماند. تا این که عاملی مثل استرس، افزایش سن یا تضعیف سیستم ایمنی باعث فعال شدن آن ویروس میشود و این بار علائم بالینی آن شبیه آبله نیست و به آن زونا میگوییم.
این متخصص بیماریهای عفونی با اشاره به این که زونا، بیماریِ دوره بزرگسالی است و معمولا در سنین سالمندی مبتلا میکند، میگوید: ضایعات پوستی زونا کاملا متفاوت از ضایعات پوستی آبلهمرغان است. زونا نوع چشمی دارد که چشمها را درگیر میکند، زونای صورت داریم، زونای پشت و بالاتنه داریم. هر یک از اینها دردهای عصبی بسیار شدید و آزاردهندهای دارند.
۴۷۲۳۶
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903382